Domingo 18 Abr 2010, 19:57

ludząc sie mirazami, jak to mam w zwyczaju, przypomnialem sobie. przypomnialem go sobie jak sen, ktory zapada w pamiec gleboko, na tyle, ze nie pamieta sie go zaraz po przebudzeniu, tylko znacznie pozniej. znacznie pozniej tez ożylo we mnie wspomnienie gymnopédies. nie umiem tego wspomnienia zlokalizowac w czasoprzestrzeni.

to troche jak marzenie o domku na drzewie albo budowaniu tuneli w stogach siana, czyli utopijna wizja dziecka na temat dziecinstwa. utopijna bo niezrealizowana.

no i ta muzyka wlasnie tak mi sie objawila po latach. albo i po raz pierwszy, ale na tyle wyraznie, ze znam ja na pamiec, zanim wyslucham do konca. troche tak jakby moja mama sluchala tego bedac w ciazy.

słowo na dziś: urwipołeć.

Pièces Froides Airs à Faire Fuir nº2

doskonale dopelnienie doskonalosci kwietniowego slonca, zieleni doskonale chlodnej trawy w londynskim parku, zmieniajacej sie leniwie pogody.