Wracaj do domu Katarzyno, wszyscy się martwią niepokoją a Gabrysia bardzo za Tobą tęskni i czeka na Ciebie.

"bo dobry Bóg już zrobił, co mógł, teraz trzeba zawołać fachowca".
Pana hydraulika woda nie tyka, a jak tyknie to pan hydrauliczny zniknie.
Wreszcie skończyły się koncerty muzyczne w mojej spłuczce. Wracam do słuchania innych orkiestr.
Zaworki potworki wężyki.
Tudzież refleksja na dziś, 13 sierpnia: amatorskie majsterkowanie przy instalacjach sanitarnych mimo zapału i najszczerszych chęci, przygotowań i 1/2 rozwagi kończy się niekiedy przymusowym prysznicem wstrząsającym, niecałkiem zaplanowanym.
(Przestroga na zaś - działań spontanicznych zaniechanie).

…jest przepiękna, klimatyczna nastrojowa i czego jeszcze potrzebować do złapania tej nieuchwytności?
Witamy i pozdrawiamy upałów skwarów braki!!!

Wikipedia:

"Naoczni świadkowie twierdzą, że łatwo przechodzi przez szkło, odbija się od innych przedmiotów.
W przypadku zagrożenia można wykorzystać kartkę papieru do odepchnięcia pioruna kulistego.
Uderzony czasem wybucha.
Co dziwne, porusza się pod wiatr.
Teoretycznie może zabić."

Idzie burza chmura duża….

Totalna wiosenna DEPRECHA

"Chodnikiem przechodził nocne patrol, łomocząc butami. Śnieg sypał gęsto w mroku. W 1983 roku, w czasie stanu wojennego w Poznaniu zima była ciemna. A jednak tam byli ludzie, którzy żyli gibko, pomagając sobie i nie ulegając trudności.
Ta książka to hymn o takich ludziach. Jacy oni byli bogaci, mimo ubóstwa! Ta twórczość wyraża podstawowe ludzkie życie poza polityką i ideą. Miłośc Kreski do Maćka owocuje pod wiosnę. Wrażenie zagadkowej Genowefy, która wzdycha za miłością, jest mocne. Ona odwiedza ciepłe obce rodziny w czasie obiadu, wypełnia głód dushy i wraca do domu.
Jaka jest smutna! Jaka jest rozrzewniająca!
Układ zastanowiony. Styl…

Wspaniały dziś wieczór.
Śniegu już nie ma. Przełom.
Mroźno, słońce w dzień, zamglony księżyc gdy słońce schowane.
Atmosfera jest niesamowita, niezwykła, coś tak nieuchwytnego niecodziennego, niewytłumaczalnego. Sometimes, jedynie czasami, dość wyjątkowo udaje się złapać i zapamietać impresję, jakieś wspomnienie tego, co było niegdyś? Raczej obietnica, nierealna, tego co nadejdzie, niespodziewnie, nie wiadomo kiedy, nie do przewidzenia, określenia.
Dlatego to piękne. Wiosną i jesienią.
Lato nie umie być takie…
Nie lubię lata.

Bardzo lubię ten moment, kiedy wreszcie wstaję, i sobie idę stąd!! Ogólnie,od komputera nie z tego całego przedsięwzięcia. Nie jest to łatwe, zdecydowanie nie jest.
Jeszcze mi się podoba taka chwila, gdy podejmuję konkretną decyzję i wyłączam z ulgą telewizornię, po 20 minutach się patrzenia na wiadomości, wystarczajaca dawka. Z muzyką to inaczej, jest jak magnes, uzależnia bardziej niż jakieś narkotyki,w każdym razie żadne konsekwencje bólu głowy od tego nie grożą.Po spożyciu w nadmiarze.