Wed 1 Jun – Interpol, Mor ve Ötesi
konser nazarımda çok güzeldi. hayatımda böyle eğlendiğimi, zamanın göreceliliğini bu denli yaşadığımı hissetmemiştim daha önce. parçaların başlayışı, parçanın ilk kelimesine eşlik etmemle son vuruşunu duymam arasında neredeyse zerre zaman yoktu, art arda gelişen olaylar idi sanki. ses sistemini pek tartmayı bilemedim şimdi, ama baslar çok net duyuluyordu ve interpol'ü muadillerinden ayıran üç-beş özelliğinden biri bastır. her bas tonuyla ayağımın altındaki titreşimi hissedebilmek beni ziyadesiyle tatmin etti. paul'ün kaşları çatık hâlini gördüğümde çok samimi çaldığına ikna oldum ayrıca. (videolarda görmek ayrı, canlı kanlı adamın kaşlarını çattığına şahit olmak apayrı bir şey.) daniel'ın çalarken…